رهایی از دنیا و رسیدن به کمال

بایزید بسطامی، عارف بزرگ قرن دوم هجری (850 میلادی) است. او در نیمه قرن دوم هجری قمری در شهر بسطام شهرستان شاهرود استان سمنان به دنیا آمد. سلطان ‌العارفین لقب اوست. این لقب را صوفیان به او دادند. تصوف یک جریان فکری است که اعتقاد دارد با ترک جاذبه‎های دنیا می‎توان به حق رسید و به آن پایبند بود. شخصیت‎های نامی ایران که بعضا عارف هم نبودند در آثارشان به شخصیت بایزید بسطامی اشاره کرده‌اند.

رهایی از دنیا و رسیدن به کمال

گفته می‏شود بایزید با احمد بن خضرویه بلخی و ابوتراب نخشبی هم‌عصر بوده است. این دو از بزرگ‌ترین صوفیان نخستین هستند. ذوالنون مصری هم از طریق مکاتبه با فرستادن مریدان خود با بایزید ارتباط داشته است. از مریدان خاص بایزید می‌توان از عیسی بن آدم ملقب به ابوموسی خادم (بسیاری از سخنان بایزید از طریق او نقل شده است)، ابوموسی دبیلی و سعید منجورانی یاد کرد. پیروان بایزید به «طیفوریه» یا «بسطامیه» معروف بودند. طیفوریه، قدیمی‌ترین فرقه متصوفه است که نابودی را قبول ندارد و معتقد است با رهایی از دنیا و خودپرستی می‎توان به کمال رسید.

آثار بایزید بسطامی

بایزید بسطامی، در طول دوران حیات خود کتابی ننوشت و امروز اثری از او بر جای نمانده است. هر آنچه امروز به عنوان گفته‎ها یا آثار او نقل می‏شود، تماما گردآوری پیروان و مریدان اوست. جنید بغدادی پس از درگذشت بایزید، بخشی از سخنان و حکایت‌های مربوط به او را که از افراد مختلف از جمله اعضای خانواده‌اش شنیده بود، از فارسی به عربی ترجمه کرد. ابو نصر سراج با گردآوری برخی از مشهورترین گفته‎های بایزید و برخی از تفسیرهای جنید بر آنها و افزودن توضیحات خود کاری را که جنید آغاز کرده بود، پی گرفت. نوشته‎هایی از قبیل «النور من کلمات ابی طیفور»، «رساله احکام القضا و القدر»، «مسائل الرهبان» و «بستان العارفین» را به بایزید بسطامی نسبت داده‌اند. ود. او با سخنان بدیع خود فرهنگ ایرانی را از دستبرد اجانب دور نگهداشت.»

درگذشت

منابع تاریخی درگذشت بایزید بسطامی را سال 261 هجری قمری اعلام کردند. آرامگاه او در شهر بسطام، واقع شده است.

	رهایی از دنیا و رسیدن به کمال

	سلطان ‌العارفین
	قرن دوم هجری قمری
	«النور من کلمات ابی طیفور»، «رساله احکام القضا و القدر»، «مسائل الرهبان»، «بستان العارفین»